Dagje met onze beste vrienden van de kerk

Ik vind s’ zondags een heel speciale dag omdat het een dag voor de Heer is en wij kunnen samen met onze broers van de kerk zijn.

Wij missen de kerk omdat wij hebben nog niet een kerk in Antwerpen gevonden. Dat is een beetje moeilijk omdat België is heel katholiek en internationaal, er zijn veel mooie katholieke kerken en zelfs meerdere internationale evangelische gemeenten maar wij kunnen ons daar niet thuis voelen… wij hebben andere ideologieën, en talen zelfs!

De dag dat Betty en Maarteen langs kwamen hebben we veel tijd gezongen (christelijk muziek). David was de gitaar aan het spelen en wij waren aan het zingen. Voor ons was het inderdaad heel speciaal. Aanbidden samen! Alleen voor onze Heer! Het maakt me aan Psalm 133:1 denken!

“Een pelgrimslied van David. Hoe goed is het, hoe heerlijk als broeders bijeen te wonen!”

Daarna gingen wij nar de stad omdat ze waren voor de eerste keer hier in Antwerpen. Betty en ik waren over onszelf aan het praten. Trouwens, David en Marteen ook maar de vrouwen kletsten over het leven, dromen, enz. de mannen hadden over het starten van nieuwe bedrijven enz. Anders, toch?

Voor Betty en Maarten was de stad niet zo bijzonder omdat ze waren de hele tijd met ons aan het praten en bijna nergens naartoe aan het kijken. Wij voelden ons heel speciaal! Om 17uur had iedereen honger maar in onze huis was er niks! En dus, David had een goed idee, PIZZAS van de winkel tegenover ons huis. Hum….lekker! Wij hebben een nieuwe pizza geprobeerd! Het was een goed idee. Het was heel lekker!